Εισήγηση στην Συνεδρίαση του Δ.Σ.
Σήμερα Παρασκευή 27 Μαΐου 2020 πραγματοποιούμε συνεδρίαση του Δ.Σ. με τα εξής θέματα:
Nα εκτιμήσουμε την κατάσταση μετά την αναβολή που ζήτησε και πήρε η Κυβέρνηση στο Δικαστήριο.
Σε πια κατάσταση βρίσκεται η Λειτουργιά.
Πόσο έχουμε περπατήσει τις αποφάσεις που έχουμε πάρει ομόφωνα το Δ.Σ. και όλα τα σωματεία και αφορά την επίσημη καταγγελία για την απαξίωση με εξώδικο, ως προμήνυμα μήνυσης στην Κυβέρνηση για δόλο αλλά και την προσφυγή ασφαλιστικών μέτρων δεσμευσης της σκόνης για να καλυφτούν οι απαιτήσεις που προκύπτουν από τα ασφαλιστήρια συμβόλαια των εργαζομένων.
Ποια η κατάσταση στους εργαζόμενους, πως θα τους ενημερώσουμε σωστά και μεσα από συλλογικές διαδικασίες και αποφάσεις θα βγούμε στην αντεπίθεση και κλιμάκωση του αγώνα με στόχο την ανάκτηση των δώρων, του επιδόματος, των περικοπών, την παροχή ΜΑΠ, γάλατος, την βελτίωση ασφαλών και υγιεινών συνθηκών εργασίας.
Συνάδελφοι,
Όλα τα θέματα συνδέονται μεταξύ τους και γι΄ αυτό θα εισηγηθώ επί του συνόλου.
Μπορεί να είναι κουραστική η αναδρομή στα γεγονότα, όμως έχει αξία να γίνεται επιγραμματικά γιατί βοήθα σε κάθε φάση να κατανοείται καλύτερα από πού έχουμε ξεκινήσει και που έχουμε φτάσει.
Από αυτή την άποψη, από την 2 Φλεβάρη 2022 όπου η Κυβέρνηση με τους Υπουργούς Σταϊκούρα, Χατζηδάκη και Σκρέκα μας ανακοίνωσε ότι « θα μας απολύσουν όλους μέχρι τέλος Φεβρουαρίου, χωρίς διαβουλεύσεις γιατί «δεν συναποφασίζουμε» όπως χαρακτηριστικά είπε ο Σταϊκούρας. Θα μας απόλυαν όλους, θα αδειάζαμε τους οικισμούς και μετά η ειδική διαχείριση σε συνεννόηση με τον ανάδοχο θα επαναπροσλάμβανε μόνο τους 55- , με τρίμηνη που θα ανανέωνε με μηνιαίες συμβάσεις όσους έκρινε απαραίτητους, μέχρι την οριστική μετάβαση της ΛΑΡΚΟ στον νέο ιδιοκτήτη. Τα γεγονότα έχουν ως εξής:
Ξεσηκώσαμε την περιοχή και το Πανελλήνιο για αυτή την ανακοίνωση. Με κεντρικό σύνθημα «ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΑΡΚΟ, δεν θα βγούμε από τις δουλειές και τα σπίτια μας», πραγματοποιήσαμε δυναμική 24ωρη απεργία και μαζική παράσταση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Οικονομικών, μεγάλη ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΣΚΕΨΗ - ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ στην πύλη, μαζί με cosco, Πετρέλαια και Λιπάσματα Καβάλας, αλλά και σωματεία από όλους τους κλάδους, συνδιοργανώσαμε μεγάλο πανελλαδικό συλλαλητήριο στην Αθήνα.
Κάτω από αυτήν την πίεση και επειδή δεν μπόρεσε να μας αποφύγει , η Κυβέρνηση αναδιπλώθηκε.
Στις 18 Φλεβάρη 2022 μας έστειλε «πρόσκληση Διαβουλεύσεων».
Στις 3 Μαρτίου 2022, παρά τις διαμαρτυρίες μας, με κατεύθυνση από την Κυβέρνηση η Ειδική Διαχείριση μονομερώς έκλεισε τις «διαβουλεύσεις».
Στις 11 Μαρτίου 2022, παρά τις καταγγελίες μας για διαδικασία παρωδία και την ενημέρωση ότι είχαμε προσφύγει σε ασφαλιστικά μέτρα, το Ανώτερο Συμβούλιο Εργασίας «ενέκρινε ότι όλα καλά έγιναν και νομιμοποίησε την εκτέλεση των ομαδικών απολύσεων».
Στις 16 Μαρτίου 2022 εκδικάστηκε το αίτημα μας. Η κυβέρνηση με το αφήγημα «αν δεν παραιτηθούμε για να περπατήσουν οι απολύσεις, δεν θα δοθούν προσφορές και θα πτωχεύσει η ΛΑΡΚΟ», προσπάθησε ανεπιτυχώς να τρομοκρατήσει εργαζόμενους και δικαιοσύνη. Η απόφαση βγήκε υπέρ των εργαζομένων. «Διατάχθηκε η αναστολή της διαδικασίας των ομαδικών απολύσεων μέχρι την εκδίκαση των ασφαλιστικών μέτρων στις 6/5/2022» και η επιστροφή της διαδικασίας στο στάδιο της ενημέρωσης και του διαλόγου.
Στις 31 Μαρτίου 2022 εκδικάστηκε αίτηση που κατάθεσε η ειδική διαχείριση για «ανακοπή της προσωρινής διαταγής». Αυτή τη φορά επιδίωξε να τρομοκρατήσει με το αφήγημα «αν δεν παραιτηθούμε, δεν θα βρεθεί επενδυτής και οι εργαζόμενοι θα μπουν στην λίστα πιστωτών». Ανεπιτυχώς και αυτή την φορά, το αίτημα της απορρίφθηκε.
Στις 8 Απριλίου 2022 με Δικαστικό Επιμελητή στείλαμε Πρόσκληση στην Κυβέρνηση και την Ειδική Διαχείριση για ορισμό συνάντησης επισήμων και ουσιαστικών διαβουλεύσεων επί της πρότασης μας». Όμως δεν ανταποκρίθηκαν.
Στις 5 Μαΐου 2022 το απόγευμα, παραμονή της εκδίκασης των ασφαλιστικών μέτρων, μας στάλθηκε ως «πρόταση», ένα ανεπίσημο και ανυπόγραφο κείμενο ως «πρακτικό μεταξύ ειδικής διαχείρισης και υπουργείων». Το «πρακτικό – πρόταση» είχε το ίδιο περιεχόμενο με αυτό που έχει κατατεθεί μέχρι σήμερα από την πλευρά της Κυβέρνησης και έχει απορριφτεί με ομόφωνη πρόταση των Δ.Σ. και παμψηφεί από τις Γ.Σ. Η μόνη διαφορά αυτή την φορά ήταν ότι από την πλευρά της Κυβέρνησης γραπτώς έθεσαν τον όρο «να παραιτηθούμε από ασφαλιστικά μέτρα για να εφαρμοστεί».
Το Δ.Σ. χωρίς ταλαντεύσεις, με σύμπνοια και με βάση τις αποφάσεις των Γ.Σ. και τον αγώνα που έχει αναπτυχθεί 28 Μήνες, συνεδρίασε έκτακτα την ίδια ημέρα και σωστά κρίναμε ότι δεν μπορεί να υπάρξει καμία παραίτηση από τον αρχικό στόχο που είχαμε και συνεχίζει να είναι:
Ανεξάρτητα από την έκβαση των διαγωνισμών και το αποτέλεσμα της εφαρμογής του άρθρου 21 Ν. 4664/2020 (με τον οποίο συνεχίζουμε να διαφωνούμε, κρατώντας τις τεκμηριωμένες προτάσεις μας), να εξασφαλιστεί η συνέχιση της ενιαίας λειτουργίας της ΛΑΡΚΟ.
Μετά από τόσα χρόνια εργασίας και έχοντας δώσει τη ζωή μας στη ΛΑΡΚΟ, δεν παραιτούμαστε από κάθε νομικό, συνδικαλιστικό και κυρίως ηθικό δικαίωμα να υπερασπιστούμε την εργασία και τον τόπο κατοικίας μας, γι΄ αυτό εάν και εφόσον αναλάβει ανάδοχος θα διαπραγματευτούμε συλλογικά και οργανωμένα οι ίδιοι μαζί του.
Δεν παραιτούμαστε και δεν χαρίζουμε ούτε ένα ευρώ από τον μόχθο που μας χρωστούν.
Σε καμιά των περιπτώσεων δεν θα προδώσουμε με την υπογραφή, την συναίνεση και την παραίτηση μας, αυτόν τον εμβληματικό αγώνα που γέμισε ελπίδες το σύνολο των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ. Που έγινε και είναι, «φάρος» σε όλη την εργατική τάξη της χώρας μας και του εξωτερικού. Που γνώρισε και συνεχίζει να δέχεται μια πρωτόγνωρη αλληλεγγύη. Που ήταν «θεμέλιο της ελπίδας» και εμπνευστής, νέων μεγάλων αναμετρήσεων σε πολλούς χώρους δουλειάς. Αναμετρήσεων που μετρούν αποτελέσματα υπέρ των εργαζομένων όπως στην COSCO κτλ. Είναι χαρακτηριστικό, οι πολλές εκδηλώσεις σωματείων με θεματολογία τον αγώνα μας, το κάλεσμα που έχετε μπροστά σας από μεταλλεργάτες του Βελγίου, όπου στις 17/6 θα κάνουν εκδήλωση για να κοινοποιήσουν τον αγώνα μας στο Βέλγιο.
Την Παραίτηση των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ σε αυτή την φάση, θα την πληρώσουμε ακριβά οι ίδιοι για πολλά έτη μελλοντικά. Θα το πληρώσει το συνδικαλιστικό κίνημα, στην ΛΑΡΚΟ και Πανελλαδικά.
Αμέσως μετά την απόρριψη της πρότασης από το Δ.Σ, η Ειδική Διαχείριση μας παρότρυνε, «αν θέλαμε να ζητήσουμε αναβολή έτσι ώστε να το σκεφτούμε».
Από θέση συνέπειας (εμείς είχαμε προσφύγει), απορρίψαμε και την «λογική» να ζητήσουμε οι εργαζόμενοι αναβολή.
Στις 06 Μαΐου 2021 όπου εκδικάζονταν τα ασφαλιστικά, με αιτιολογικό ότι «άμεσα θα πραγματοποιηθούν διαβουλεύσεις μεταξύ των εμπλεκόμενων μερών», η Ειδική διαχείριση της ΛΑΡΚΟ αιτήθηκε η ίδια «αναβολή», την οποία ο δικαστής ενέκρινε και όρισε την εκδίκαση των ασφαλιστικών για τις 17 Ιουνίου 2022.
Μέχρι τις 17 Μαΐου 2022 δεν υπήρξε ανταπόκριση στην ανωτέρω δέσμευση και τα σωματεία μας έστειλαν νέα εξώδικη πρόσκληση όπως ομόφωνα είχαμε αποφασίσει.
Μέχρι σήμερα, υπάρχουν καθημερινά τηλεφωνήματα, όμως επίσημη ανταπόκριση δεν υπάρχει.
Συνάδελφοι
Από την τακτική της Κυβέρνησης, γίνεται ξεκάθαρο ότι βασίζεται στην κόπωση των εργαζομένων που αντικειμενικά υπάρχει μετά από 28 μήνες. Επιδιώκει να μας πάρει την συναίνεση στις αντεργατικές αποφάσεις της, γι αυτό επιμένει σε κάθε φάση να μας λέει «να παρατηθούμε».
Σε αυτή την κατεύθυνση έχει διατάξει τις δυνάμεις της, μέσα και έξω από την ΛΑΡΚΟ. Σε μια προσπάθεια τάχα «προβληματισμού» που βασίζεται στην παραπληροφόρηση, προσπαθεί να μας παγιδεύσει στην παραίτηση.
Ο «προβληματισμός» αυτός εκφράζεται κυρίως με τα παρακάτω αριθμημένα διλήμματα και οι απαντήσεις του σωματείου θα πρέπει να είναι, από όλους μας, οι εξής:
1. «Να πάμε σε γενική συνέλευση και να παραιτηθούμε για να μην τα χάσουμε, να μην αρχίσει ξανά ο διάλογος σε μηδενική και χειρότερη βάση;».
Από πού και γιατί να παραιτηθούμε;
Καταρχήν δεν μας έχει γίνει καμία σοβαρή και ενυπόγραφη πρόταση εκ μέρους της Κυβέρνησης. Από την μία ζητάνε αναβολή στο δικαστήριο για να συνεχιστούν οι διαβουλεύσεις και από την άλλη αρνούνται το διάλογο που επίμονα και με κάθε επισημότητα τους έχουμε επανειλημμένα ζητήσει.
Πάνω σε ποια πρόταση να συμφωνήσουμε;
Το μόνο στοιχείο που έχουμε είναι ανεπίσημα και ανυπόγραφα τηλεγραφήματα και προφορικές κουβέντες μεταξύ των νομικών εκπροσώπων της ειδικής διαχείρισης και εργαζομένων, που ακόμη και αυτές έχουν τεράστια κενά και ερωτηματικά.
Η κυβέρνηση –μέσω των αρμόδιων υπουργών-γιατί κρύβεται ;
Ποιός θα μας απαντήσει σε όλες τις αγωνίες μας και τα ερωτήματα μας;
Άλλωστε σύμφωνα με το νομικό πλαίσιο δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν ομαδικές απολύσεις με μικρότερες αποζημιώσεις από αυτές που δίνονται με τον 4093/2012 και μάλιστα χωρίς τις προβλεπόμενες προσαυξήσεις που θα μειώσουν ακόμη κατά 17% τις αποζημιώσεις.
Ούτε μπορεί να μην υπάρξουν προγράμματα. Το προβλέπει ο νόμος που οι ίδιοι ψήφισαν.
Άρα τι; Να παραιτηθούμε για να πάρουμε τα εξασφαλισμένα ψίχουλα;
Τι πιο χειρότερο μπορεί να υπάρξει από την ομαδική απόλυση και το πέταμα σαν στυμμένη λεμονόκουπα όλων των εργαζομένων; Χωρίς καμία διασφάλιση για την συνέχεια της εταιρίας, των θέσεων εργασίας και των εργασιακών μας δικαιωμάτων;
Άρα ναι. Να πάμε και θα πάμε σε Γ.Σ. για να αποφασίσουμε την κλιμάκωση με συγκεκριμένο σχέδιο και αποφάσεις.
2. «Με το να διαφωνούμε, καθυστερούμε και θα φύγουν οι επενδυτές».
Αυτό είναι αφήγημα που γελούν και τα μικρά παιδιά. Η αλήθεια είναι ότι:
Είτε διαφωνήσουμε, είτε συμφωνήσουμε, είτε εκδηλωθεί ενδιαφέρον, είτε όχι, οι 2.000.000 τόνοι Νικελίου, οι τιμές ρεκόρ και οι τεράστιες προοπτικές που έχουν το Νικέλιο και το Κοβάλτιο – είτε λόγω του πολέμου, είτε λόγω της ηλεκτροκίνησης-, αντικειμενικά θα συνεχίσουν να υπάρχουν δίνοντας τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξης και κερδοφορίας στην ΛΑΡΚΟ.
Άρα το δίλημμα «επενδυτές ή κλείσιμο», δεν υπάρχει.
Ακόμη και στην περίπτωση που η Κυβέρνηση αποτύχει στον σχεδιασμό της για εξεύρεση επενδυτή, ποιος θα τολμήσει να πάρει την απόφαση για οριστικό κλείσιμο της ΛΑΡΚΟ που θα ρημάξει ολόκληρες περιοχές και θα στερήσει από την Εθνική οικονομία -σε ετήσια βάση- εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ;
Δεν παραιτούμαστε από την εργασία μας γιατί όσο είμαστε μέσα σε αυτή υπερασπιζόμαστε την συνέχιση της λειτουργίας και την ίδια την εργασία μας από καλύτερη θέση.
Τους επενδυτές τους φέρνει η Κυβέρνηση και αυτοί έχοντας ως κριτήριο το κέρδος, απαιτούν από την Κυβέρνηση ανάλογους όρους. Μεταξύ τους είναι το παζάρι, οι διαφορές συμφερόντων και το φαγοπότι.
Ποιος εργαζόμενος είναι αυτός που φοβάται μην «φύγουν οι επενδυτές», αν οι όροι που βάζουν οι επενδυτές είναι να κλαπούν τα λεφτά που μας χρωστά η Κυβέρνηση, να κλείσει η ΛΑΡΚΟ και να κάνουν ότι θέλουν τα φιλέτα της , να μας ξεσπιτώσουν, να υπάρξει ανεργία για τους πολλούς, όροι και μισθοί σκλαβιάς για τους υπόλοιπους;
Εξάλλου και το συγκεκριμένο αφήγημα της Κυβέρνησης για το μέλλον της ΛΑΡΚΟ σε καμιά περίπτωση δεν είναι μονόδρομος όπως αυτή και τα καλοπληρωμένα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ θέλουν να την παρουσιάσουν.
Μακάρι να ήταν στο χέρι μας να τους απομακρύνουμε και να υλοποιήσουμε την πρόταση μας. Δεν είμαστε όμως εμείς Κυβέρνηση. Η Κυβέρνηση αποφασίζει, όπως αποφάσισε και ψήφισε την εκκαθάριση και την εκποίηση της ΛΑΡΚΟ, τις περικοπές των μισθών μας και την κατάργηση των δώρων.
Εμείς αγωνιζόμαστε ενάντια στις αντεργατικές αποφάσεις.
3. «Τα μέτρα ασφαλείας είναι ανύπαρκτα και οι εγκαταστάσεις εγκαταλελειμμένες. Θα έχουμε κανένα ατύχημα και θα σταματήσει από μόνο του».
ΙΣΧΥΕΙ. Όμως για την απαξίωση, τα ανύπαρκτα μέτρα ασφαλείας, το σταμάτημα της λειτουργίας, την ευθύνη την έχει η Κυβέρνηση.
Για αυτήν την συνειδητή, απαράδεκτη και επικίνδυνη κατάσταση τα σωματεία και οι εργαζόμενοι 28 Μήνες είμαστε στον αγώνα έχοντας πραγματοποιήσει πάμπολες παραστάσεις διαμαρτυρίας, απεργίες, συγκεντρώσεις, καταλήψεις, συλλαλητήρια.
Παράλληλα έχουμε κοινοποιήσει την απαξίωση, μέσα από εξώδικα, επιστολές, ανακοινώσεις, στην Βουλή, στην δημοσιότητα, στον Πρωθυπουργό, στην Ευρωβουλή.
Μάλιστα, είμαστε έτοιμοι το επόμενο διάστημα να αξιοποιήσουμε ακόμη και ένδικα μέσα κατά παντός υπευθύνου.
Σε αυτήν την κατεύθυνση θα πρέπει σήμερα κιόλας να σταλεί το νέο εξώδικο. Από την Δευτέρα εμάς περιμένουν τα άλλα σωματείο. Ήδη έχουμε καθυστερήσει, πρέπει να αρχίσει να προετοιμάζεται η μήνυση.
Μέχρι σήμερα τους έχουμε αναγκάσει να μην την κλείσουν και να εργαζόμαστε όλοι. Αν παραιτηθούμε από αυτόν τον αγώνα, τι έχουμε να κερδίσουμε ή τι θα χάσουμε αν τον συνεχίσουμε;
4. «Αν γίνουν εκλογές μήπως τα χάσουμε όλα;»
Όλες οι Κυβερνήσεις έχουν ευθύνη για την ΛΑΡΚΟ και με καμία Κυβέρνηση οι εργαζόμενοι δεν κάτσαμε με «σταυρωμένα χέρια».
Για αυτή μας την στάση, δεν είναι λίγες οι φορές που «πάγωσαν» και τελικά πάρθηκαν πίσω μέτρα γιατί προκηρύχθηκαν εκλογές.
Άρα, τι έχουμε να φοβηθούμε από το ενδεχόμενο να γίνουν εκλογές;
Γιατί να μας φοβίζει το ενδεχόμενο να έχουμε απέναντι μας μια αδύναμη (κοινοβουλευτικά) Κυβέρνηση;
Άλλωστε, πιο κάτω από αυτά που έχει αποφασίσει αυτή η Κυβέρνηση, δεν υπάρχει.
Άρα τι να φοβηθούμε; Μήπως καταφέρουμε και μας καταβληθεί αυτό που πραγματικά μας ανήκει;
5. «Πόσο θα τραβήξει χωρίς δώρα, επίδομα αδείας, με αυτούς τους μισθούς , δεν αντέχουμε άλλο αυτήν την ανασφάλεια»
Η οικονομική εξαθλίωση είναι γεγονός και γι’ αυτό στα αιτήματα των σωματείων έχουμε την επαναφορά των δώρων και την υπογραφή Σ.Σ.Ε.
Όμως όλα αυτά μας τα έκοψε η Κυβέρνηση σε μια νύχτα.
Ο αγώνας που κάνουμε 28 μήνες ζητά την απόσυρση των περικοπών.
Το πόσο θα τραβήξει η εκκαθάριση δεν εξαρτάται από τους εργαζόμενους.
Άρα, αν βάλουμε την υπογραφή μας οι 55+ να πάμε σε προγράμματα κοινωφελούς εργασίας, οι 55- να επαναπροσληφθούμε με το ίδιο μισθολογικό καθεστώς και με τρίμηνη, αντικειμενικά θα παγιωθεί, μονιμοποιηθεί και θα νομιμοποιηθεί αυτή η δύσκολη οικονομική θέση.
Παράλληλα η λήξη των τρίμηνων και η ανανέωση τους ή όχι, η μετάβαση στον ανάδοχο ή όχι, θα μεγαλώσει την ανασφάλεια και το άγχος.
Άρα, σε αυτή την φάση και ανεξάρτητα με το πότε θα το λήξει η Κυβέρνηση, χρειάζεται αντεπίθεση στην κατεύθυνση αύξησης της παραγωγής με ασφάλεια στην εργασία και επαναφορά των μισθών και των δικαιωμάτων μας.
6. «Τι έχουμε να κερδίσουμε τραβώντας το παραπίσω;».
Χάσαμε ή κερδίσαμε από την μέχρι τώρα καθυστέρηση; :
Είμαστε μέσα στη ΛΑΡΚΟ και πιέζουμε από καλύτερη θέση, τόσο για την μεγαλύτερη καταβολή του μόχθου μας (αρχικά μας έλεγαν αζημίως) , όσο και για τη συνέχιση της λειτουργίας, δηλαδή της εργασίας μας.
Συνεχίζουμε να πληρωνόμαστε, έστω και με αυτούς τους όρους που είναι αναμφισβήτητα δύσκολοι, αλλά καλύτεροι από το ταμείο ανεργίας, την κοινωφελή εργασία και το πρόγραμμα γέφυρα που αν τα είχαμε δεχτεί από τον Οκτώβριο του 2020, τώρα οι περιοχές μας θα είχαν μαραζώσει. Θα ήμασταν έξω από την ΛΑΡΚΟ και η αύξηση των τιμών του νικελίου και η αλλαγή σχεδιασμού που φαίνεται να δημιουργήθηκε με τον ουκρανικό πόλεμο, δεν θα μπορούσε να αξιοποιηθεί από την πλευρά μας. Όσοι θα είχαμε παραμείνει σε αυτόν τον τόπο, τις κουκουβάγιες και τα κοράκια θα αγναντεύαμε πάνω από την ΛΑΡΚΟ
Όσο περνάει ο καιρός, μεγάλο κομμάτι εργαζομένων συμπλήρωσε και συνεχίζει να συμπληρώνει έτη προϋπηρεσίας, παίρνει μισθό επιπλέον στην αποζημίωση για κάθε έτος που συμπληρώνει. 250 εργαζόμενοι που προσλήφθηκαν το 2014 θα πάρουν μισθό επιπλέον στην αποζημίωση αν τους έχουμε καθυστερήσει μέχρι την 2/7/2022 κ.ο.κ.
280 εργαζόμενοι θα πάρουν αρκετούς μισθούς επιπλέον στην αποζημίωση αν τους καθυστερήσουμε μέχρι να βγει η εφετειακή απόφαση της προσφυγής για τα Δ.Π.Υ.
Όλοι θα πάρουμε το 17% παραπάνω στις αποζημιώσεις αν τους καθυστερήσουμε και παράλληλα δικαιωθούμε στην απόφαση της προσφυγής για τα δώρα, συν τα δώρα και τα επιδόματα αδείας για τα έτη της εκκαθάρισης.
Το κύριο όμως είναι ότι η παραμονή μας στην εργασία με σύμβαση αορίστου χρόνου μας πηγαίνει στην επόμενη μέρα ως εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ και όχι ως άνεργους από την ΛΑΡΚΟ. Σε κάθε περίπτωση η μόνη εγγύηση που μπορεί να έχουμε για την διασφάλιση της λειτουργίας της ΛΑΡΚΟ, των θέσεων εργασίας και των εργασιακών μας δικαιωμάτων είναι να παραμένουμε ζωντανοί σαν συνδικάτα με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ενότητα και δυναμική.
Για να γίνει κατανοητό και ερμηνεύοντας τα δίκαια και ρεαλιστικά αιτήματα μας ένα προς ένα, σε περίπτωση που παραιτηθούμε από τα ασφαλιστικά, συμφωνώντας σε ένα κείμενο που θα μας καταθέσουν, αυτόματα:
Παραιτούμαστε από το πάγιο αίτημα, να υπάρξει δέσμευση για την εξασφάλιση της συνέχισης της ενιαίας λειτουργίας της ΛΑΡΚΟ. Δηλαδή μπορεί και στην ακραία περίπτωση, μέχρι και να την κλείσουν, έχοντας εμείς συμφωνήσει σε αυτό το έγκλημα.
Παραιτούμαστε από το πάγιο αίτημα της επαναπρόσληψης όλων των εργαζομένων χωρίς να υπάρξει διακοπή από την εργασία. Δηλαδή θα υπάρχει συνάδελφος που θα θέλει να εργαστεί στην ΛΑΡΚΟ και εμείς θα έχουμε συμφωνήσει να φύγει από αυτή και παράλληλα να ξεσπιτωθεί.
Παραιτούμαστε από το πάγιο αίτημα οι νέες συμβάσεις να είναι Αορίστου Χρόνου. Δηλαδή, θα συμφωνήσουμε από αορίστου που είμαστε, να γίνουμε ορισμένου χρόνου, αποδεχόμενοι το ενδεχόμενο να μην ανανεωθούν οι τρίμηνες είτε στο σύνολο τους είτε εν μέρει..
Παραιτούμαστε από το πάγιο αίτημα στις νέες συμβάσεις να επιστραφούν τα δώρα, το επίδομα αδείας και να είναι αποτύπωμα της Επιχειρησιακής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας που είχε συμφωνηθεί με τη διοίκηση το 2019 και δεν εφαρμόστηκε. Δηλαδή, την ώρα που η ακρίβεια σε συνδυασμό με τις περικοπές που έχουμε δεχτεί μας έχουν τσακίσει, εμείς θα συμφωνήσουμε ότι δεν θέλουμε δώρα, επίδομα αδείας, τριετίες, αυξήσεις .
Παραιτούμαστε από το πάγιο αίτημα διατήρησης όλων των θέσεων εργασίας των εργαζομένων στις εργολαβίες που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, με την ενσωμάτωση τους στο προσωπικό της Γ.Μ.Μ.Α.Ε. ΛΑΡΚΟ. Δηλαδή, θα συμφωνήσουμε ότι μπορεί και να τους απολύσουν όλους τους εργαζόμενους στις εργολαβίες.
Παραιτούμαστε από το πάγιο αίτημα της καταβολής στο 100% της αποζημίωσης και των υποχρεώσεων του ασφαλιστηρίου συμβολαίου σύμφωνα με τις συμβατικές υποχρεώσεις της ΛΑΡΚΟ απέναντι στους εργαζόμενους. Δηλαδή, θα συμφωνήσουμε να πάρουμε ότι μας δίνουν, χωρίς καν το ⅙, να παραιτηθούμε δηλαδή από κάθε νομική απαίτηση καταβολής των ασφαλιστηρίων και διαφοράς στις αποζημιώσεις.
Παραιτούμαστε από το πάγιο αίτημα να καταβληθούν οι νόμιμες και συμβατικές υποχρεώσεις της ΛΑΡΚΟ στους εργαζόμενους που συνταξιοδοτήθηκαν ή που έχουν χάσει τη ζωή τους, πριν και κατά τη διάρκεια της ειδικής διαχείρισης και δεν έχουν καταβληθεί. Να υπάρξει νομοθετική ρύθμιση που να εξασφαλίζει την καταβολή οποιουδήποτε χρηματικού ποσού που μπορεί να προκύψει μετά την απόφαση αστικού δικαστηρίου σε υποθέσεις που έχουν σχέση με εργατικά ατυχήματα.
Παραιτούμαστε από το πάγιο αίτημα αναγνώρισης και συνυπολογισμού στις αποζημιώσεις της προϋπηρεσίας με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών και στις εργολαβίες. Δηλαδή μας ήπιαν το αίμα με το σκλαβοπάζαρο, να τους πούμε και ευχαριστώ.
Παραιτούμαστε από το πάγιο αίτημα να εξασφαλιστεί ότι το διάστημα που θα διαρκέσουν οι διαπραγματεύσεις με τον ανάδοχο για τον αριθμό εργαζομένων που θα απορροφήσει, με ευθύνη του κράτους θα καταβάλλεται η μισθοδοσία και οι ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων τουλάχιστον όπως έχουν σήμερα. Δηλαδή να συμφωνήσουμε σε αυτό που διαρρέουν ότι «η λειτουργία θα πρέπει να σταματήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα με τους εργαζόμενους έξω στην διάθεση διαλογής από τον νέο ιδιοκτήτη που θα διαλέξει όσους θέλει και με τους όρους που θέλει». Και εμείς τι θα τρώμε;
Παραιτούμαστε από το πάγιο αίτημα, αν και εφόσον μέσα από τις διαπραγματεύσεις με τον ανάδοχο μπορεί να προκύψουν εργαζόμενοι που δεν θα απορροφηθούν, ανεξαρτήτως ηλικίας, να εξασφαλιστεί από τώρα μόνιμη και σταθερή εργασία σε γεωγραφικό τόπο επιλογής του εργαζόμενου, με τον ίδιο μισθό και με τα ίδια ασφαλιστικά κριτήρια (μετάταξη, μεταφορά στο Δημόσιο, ευρύτερο δημόσιο τομέα, ΟΤΑ κλπ). Δηλαδή, να συμφωνήσουμε να πάρουμε το πρόγραμμα γέφυρα απεμπολώντας το ιερό δικαίωμα στην εργασία.
Παραιτούμαστε από κάθε νομικό, συνδικαλιστικό και κυρίως ηθικό δικαίωμα μετά από τόσα χρόνια εργασίας και έχοντας δώσει τη ζωή μας στη ΛΑΡΚΟ, να υπερασπιστούμε την εργασία μας και τον τόπο κατοικίας μας.
Παραιτούμαστε από το δικαίωμα όταν αναλάβει ο ανάδοχος, να διαπραγματευτούμε συλλογικά και οργανωμένα οι ίδιοι μαζί του. Δηλαδή, θα συμφωνήσουμε στην διάσπαση των εργαζομένων και την διάλυση του σωματείου.
Είναι ξεκάθαρο ότι σε μια τέτοια περίπτωση πετάμε στα σκουπίδια τον μέχρι σήμερα αγώνα πραγματοποιώντας παράδοση άνευ όρων.
Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι
Με συνέπεια απέναντι στις δεσμεύσεις που έχουμε πάρει στους εργαζόμενους , το Δ.Σ. θα εξαντλήσει όλα τα περιθώρια έτσι ώστε να πραγματοποιηθούν επίσημες και ουσιαστικές διαβουλεύσεις. Αυτό ήδη το έχουμε κάνει, στην διάθεση τους έχουν δυο προσκλήσεις κοινοποιημένες με δικαστικό επιμελητή. Αν θέλει η κυβέρνηση να λύσει την αντιδικία, δεν έχει παρά να ορίσει ημερομηνία τόπο και ώρα, τόσο απλό. Αν στην Κυβέρνηση δεν θέλουν πραγματικές, επίσημες και ουσιαστικές διαβουλεύσεις στις 17 Ιουνίου θα κρίνει η δικαιοσύνη αν πρέπει ή δεν πρέπει να γίνουν, επίσης απλό.
Παραίτηση δεν υπήρξε και ούτε θα υπάρξει και αυτό το μήνυμα θα το πάρουν και από τις Γ.Σ. που θα πραγματοποιήσουμε άμεσα σε όλους τους χώρους για λήψη αποφάσεων κλιμάκωσης του αγώνα στην κατεύθυνση διεκδίκησης σχεδίου επαναλειτουργίας με επιστροφή των περικοπών και νέες αυξήσεις.
Σε αυτήν την βάση και συνοψίζοντας συγκεκριμένα προτείνουμε τα εξής:
Να εγκρίνουμε την άμεση απόδοση του εξώδικου για την απαξίωση. Τα άλλα σωματεία συμφωνούν και περιμένουν εμάς. Είναι ένα κείμενο που θα αξιοποιηθεί για να σηκώσουμε το ζήτημα, ειδικά σήμερα που οι τιμές, οι γεωπολιτικές εξελίξεις και η προεκλογική περίοδος μας ωφελούν έτσι ώστε να πιέσουμε και να αποσπάσουμε λύσεις υπέρ των εργαζομένων.
Να βγάλουμε φυλλάδιο ενημέρωσης στους εργαζόμενους έτσι ώστε να έχουν όλοι γραπτώς τα γεγονότα, να μπορούνε να τα μελετήσουν και να τα κατανοήσουν, «κόβοντας τα φτερά στα παπαγαλάκια» τις παραπληροφόρησης , οι ίδιοι οι εργαζόμενοι.
Την Δευτέρα 30/5 να καλέσουμε σε συντονιστικό τα σωματεία, εδώ στην Λάρυμνα.
Την Παρασκευή 3 Ιουνίου και ώρα 11.00 στο Κινηματογράφο Ίλιον να πραγματοποιηθεί Γ.Σ. των μελών μας ΜΕ ΘΕΜΑ: «ενημέρωση για τις εξελίξεις και συζήτηση διαμόρφωσης πλαισίου έτσι ώστε το σωματείο να ξεκινήσει με νόμιμες διαδικασίες και άμεσα:
Την διεκδίκηση ουσιαστικών μέτρων υγιεινής και ασφάλειας στην εργασία.
Την διεκδίκηση Επαναφοράς δώρων, επιδόματος αδείας, μισθών και διαπραγματεύσεις για την υπογραφεί ΣΣΕ στη βάση της διαμορφωμένης από το 2019 που υπογράφηκε και δεν εφαρμόστηκε.
Την απαίτηση εξάλειψης φαινομένων μη καταβολής ή καθυστέρησης των απαιτήσεων που έχουν οι εργαζόμενοι από το ασφαλιστήριο με την NΝ/N.
Απόφαση καλέσματος για έκφραση της αλληλεγγύης και συντονισμός με τα άλλα σωματεία για 24ωρη απεργία και κάθοδο στην Αθήνα την Παρασκευή 17/6 που είναι το Δικαστήριο.
Επειδή το θέμα της Γ.Σ. , πέρα από την ενημέρωση, έχει (3) σκέλη, προτείνεται να ανοιχτεί ως εξής:
1. Για τα Μέτρα υγιεινής και Ασφάλειας και την χορήγηση ΜΑΠ, η κατάσταση δεν μπορεί και δεν θα επιτρέψουμε να συνεχίσει έτσι όπως έχει σήμερα. Σε αυτό το πνεύμα με ευθύνη του Δ.Σ, θα καταγράφουν τα προβλήματα, θα φτιαχτεί και θα κοινοποιηθεί προς κάθε αρμόδιο κείμενο εξειδικευμένο με αυτά , όπου πάνω σε αυτό κείμενο θα ζητάμε διάλογο εντός 10 ημερών και ανάλογα των απαντήσεων θα πράξουμε . Το κείμενο θα είναι δομημένο στους παρακάτω άξονες:
Να ελέγξουν τις εγκαταστάσεις και να επισκευαστούν όπου χρειάζεται.
Να χορηγηθούν Μ.Α.Π., όπως φόρμες , αρβύλα , γυαλιά, μάσκες, φακοί κτλπ
Να χορηγηθεί τώρα μια κούτα γάλα και να τηρηθεί με ευλάβεια η χορήγηση από εδώ και πέρα. Παράλληλα να καταβληθεί σε χρήμα αυτά που μας χρωστούν.
Να Φτιαχτούν ή αντικατασταθούν ή τοποθετηθούν όπου χρειάζεται κλιματιστικά, ψύκτες, φίλτρα πόσιμου νερού κτλπ.
2. Η επαναφορά των δώρων, επιδόματος αδείας, μισθών και διαπραγματεύσεις για την υπογραφή ΣΣΕ στη βάση της διαμορφωμένης από το 2019 που υπογράφηκε και δεν εφαρμόστηκε, διεκδικείτε από τα σωματεία συνδικαλιστικά 28 μήνες, άλλα και νομικά μέσα από τις αγωγές που έχουμε κάνει.
Θέλει ιδιαίτερη προσοχή πως θα το ανοίξουμε γιατί υπάρχει ο κίνδυνος ή να «χτυπάμε στον τοίχο» του νόμου που τα καταργεί και να μας λένε «δεν μπορούμε» ή αν δεν καταργήσουν ή τροποποιήσουν πρώτα τον νόμο, να δεχτούν διαπραγματεύσεις για να μας οδηγήσουν να παγιώσουμε και νομιμοποιήσουμε μέσα από την υπογραφή Επ.ΣΣΕ την κατάργηση τους.
Πάρα ταύτα υπάρχει λύση που μπορούμε να αναζητήσουμε σε συνεργασία και με τον νομικό μας σύμβουλο, στην εξής λογική:
Βάζοντας μπροστά την εξαθλίωση που έχει δημιουργήσει τόσο στις οικογένειες μας άλλα και σε όλη την ευρύτερη περιοχή το καθεστώς της εκκαθάρισης που μας επιβάλανε με χρονοδιάγραμμα 12 μηνών και με δική τους ευθύνη διανύουμε τον 28ο μήνα, 3 χρόνια δηλαδή χωρίς δώρα και με τις γενικές αυξήσεις να μας σακατεύουν, να εκμεταλλευτούμε την προεκλογική περίοδο που όλο και κάτι αναγκάζονται να δώσουν και να πιέσουμε για την κατάργηση ή τροποποίηση του νόμου με πολύμορφες ενέργειες, μέσα και έξω από την βουλή.
Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα που μπορεί να έρθει μέσα από μια τέτοια κατεύθυνση του σωματείου, που πρέπει να είναι οπωσδήποτε επίμονη, με πολύμορφες δράσεις και μαζικές διαμαρτυρίες, να αξιοποιήσουμε την πίεση που θα δημιουργηθεί για να αποσπάσουμε ωφέλει για τους εργαζόμενους, που μπορεί να γίνει η παροχή τους, ακόμη και μέσα σε αυτό το νομικό πλαίσιο.
Σε αυτή την βάση θα καλέσουμε την ειδική διαχείριση να τοποθετηθεί στο αίτημα μας και ανάλογα τις απαντήσεις θα πράξουμε. Παράλληλα, θα ανοίξουμε νέο κύκλο επαφών με κόμματα και υπουργεία με το πλαίσιο της επαναλειτουργίας με ασφάλεια και την επιστροφή των περικοπών. Σε αυτό το πλαίσιο μπαίνει η επίλυση των προβλημάτων με την ασφαλιστική ΝΝ/Ν.
3. Με αυτό το πλαίσιο και συντονισμό με τα άλλα σωματεία να καλέσουμε να εκφραστεί η αλληλεγγύη στην συνέχιση του δίκαιου και τίμιου αγώνα μας, τόσο στην περιοχή όσο και πανελλαδικά με σταθμό την κάθοδο των εργαζομένων στην Αθήνα την ημέρα του δικαστηρίου και επιδίωξη επαφής αντιπροσωπείας συνδικαλιστών με το Μαξίμου, την βουλή, τα υπουργεία κτλπ.
Συνάδελφοι
Όλα προμηνύουν ότι αυτή η κατάσταση με ευθύνη της Κυβέρνησης παρατείνεται, δημιουργεί επανασχεδιασμούς έχει δρόμο.
Κατακτήσαμε αυτές οι δυσκολίες να που έχει η Κυβέρνηση και τον επανασχεδιασμό που κάνει, να μην τις βλέπουμε έξω από τα συρματοπλέγματα. Είμαστε μέσα από αυτά και εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ.
Τώρα αντεπίθεση. Δεν μπορούμε να περιμένουμε αναμένοντας την Κυβέρνηση να ξεπεράσει τις δυσκολίες της, τώρα είναι η ώρα.
Ξεκινήσαμε πριν 28 μήνες όπου από το βήμα της μεγαλειώδης τότε συγκέντρωση μας 25 Γενάρη 2020 στο σύνταγμα, δεσμευτήκαμε στους νεκρούς συναδέλφους να το φτάσουμε μέχρι το τέλος.
Ο αίμα τους οδηγός φώναξε ο πρόεδρος του σωματείου μπροστά σε χιλιάδες εργαζόμενους, συγκινώντας τις πέτρες και τις καρδιές μας .
Μετά από 28 μήνες, αν κάτι μπορεί να συμπληρώσει ο οποιοσδήποτε, είναι το αίμα τους οδηγός και αλάνθαστη πυξίδα μέχρι το νησί της νίκης.
Είμαστε δυνατό σκαρί, έμπειροι καπεταναίοι, έχουμε δυνατό και έμπειρο πλήρωμα , θα αντέξουμε, θα φτάσουμε στον προορισμό μας.
Σας καλώ, αν και το θεωρώ δεδομένο, να συνεχίσουμε το ίδιο ενωτικά, δυναμικά, ομόφωνα και μαζικά.
Την σφραγίδα στην νίκη, θα την βάλει ο αγώνας και όχι η παραίτηση.